วันที่ 19 มิถุนายน 2564  เวลา 10.00 น.  ร.ต.อ.สุขอินทร์ ราจันทร์แก้ว รอง สว. สอบสวน สภ.นาข่า อ.เมืองอุดรธานี ได้รับแจ้งเหตุเรือพลิกคว่ำแล้วมีคนจมน้ำเสียชีวิต ที่สระน้ำท้ายซอยอุดมมิตร  ชุมชนบ้านบ่อน้ำ หมู่ 9  ต.หมูม่น จึงพร้อมด้วยแพทย์เวร รพ.ศูนย์อุดรธานี  และอาสากู้ภัยมูลนิธิอุดรสว่างเมธาธรรมชุดประดาน้ำ รุดไปตรวจสอบ
 

ในที่เกิดเหตุเป็นสระน้ำท้ายหมู่บ้าน กว้างประมาณ 1 ไร่ ลึก 2-3 เมตร พบเรือพลาสติกสีส้มพลิกคว่ำลอยอยู่กลางสระน้ำ พบรถจักรยานยนต์ฮอนด้า คลิก สีขาวแดง ไม่ติดแผ่นป้ายทะเบียน ซึ่งเป็นรถของผู้ตายจอดอยู่ริมฝั่ง โดยมีโทรศัพท์มือถือวางอยู่ในช่องวางของรถจยย. อาสากู้ภัยจึงรับสายโทรศัพท์ของคนจมน้ำ และแจ้งว่าเจ้าของโทรศัพท์ลงไปหาปลาในสระน้ำ และเรือพลิกคว่ำจมน้ำ ยังหาศพไม่เจอ พอเจ้าหน้าที่ชุดประดาน้ำลงไปงมค้นหาประมาณ 20 นาที ก็พบศพนายประมวล ลาวัณย์วรวงศ์ อายุ 75 ปี อยู่บ้านเลขที่ 216 หมู่ 9 ต.หมูม่น อ.เมือง จ.อุดรธานี นอนอยู่ใต้สระ จึงนำร่างขึ้นมา พบสวมเสื่อยืดโปโลสีม่วง กางเกงขาสั้นสีดำ

ต่อมานางสัมฤทธิ์ ลาวัณย์วรวงศ์ อายุ 61 ปี ภรรยาผู้ตายและลูกหลานเดินทางมาถึงพอดี เมื่อเห็นศพต่างก็ร้องไห้ระงม  โดยภรรยาผู้ตาย บอกว่า ผู้ตายเป็นข้าราชการบำนาญ เช้านี้ได้ขับรถยนต์ออกมาจากบ้าน แต่ไม่ได้บอกว่าไปไหน ไม่นานก็ขับรถเข้ามาจอดภายในบ้าน แล้วเปลี่ยนขี่รถจักรยานยนต์ออกไป หายไปประมาณ 1 ชม. ตนจะออกไปธุระจึงโทรศัพท์หาสามี เพื่อถามหากุญแจรถยนต์ แต่มีเจ้าหน้าที่รับสาย บอกว่าเจ้าของโทรศัพท์หรือสามี ออกมานั่งเรือหาปลา แต่เรือพลิกคว่ำทำให้จมน้ำ ยังหาร่างไม่พบ ตนและลูกหลาน จึงรีบออกมาดู พบรองเท้าฟองน้ำและรถจักรยานยนต์ผู้ตาย ไม่นานเจ้าหน้าที่ก็พบศพ

คาดว่าผู้ตายจะไปซื้อตาข่ายดักปลาและเรือ จับปลาที่สระน้ำ ซึ่งอยู่ห่างจากบ้านประมาณ 200-300 เมตร จากนั้นก็ขับรถยนต์ไปจอดไว้ที่บ้าน แล้วก็ขี่รถจักรยานยนต์ออกมาตกปลา โดยไม่ได้บอกตนและลูกหลานว่าจะไปตกปลา ซึ่งผู้ตายว่ายน้ำไม่เป็น พอเรือพลิกคว่ำผู้ตายก็ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ จึงจมน้ำ จากการชันสูตรไม่พบรองรอยถูกทำร้าย แพทย์ระบุเสียชีวิตเนื่องจากจมน้ำ มาประมาณ 1 - 2 ชม.

จากการสอบสวนนางบุญถิ่น สีหาทับ อายุ 61 ปี พยานที่เห็นเหตุการณ์ บอกว่า ตนกลับมาจากทำสวนผัก ได้ปั่นจักรยาน ผ่านมาทางสระน้ำ มาพบผู้ตายนั่งเรือออกไปวางตะข่ายดักปลา ต่อมาน้ำเข้าเรือทางผู้ตายนั่ง ผู้ตายวางตาข่ายหันมาวิดน้ำออกจากเรือ ตนจึงร้องตะโกนบอกผู้ตายให้พายเรือไปอีกฝั่งเพราะน้ำตื้น  แต่น้ำเข้าอย่างรวดเร็วผู้ตายน่าจะวิดน้ำไม่ทัน เรือค่อยๆ จมลงและพลิกคว่ำ ผู้ตายว่ายน้ำไม่เป็นได้แต่ตะเกียกตะกายอยู่ในน้ำ  สุดท้ายก็จมหายไป ตนก็ได้แต่ยืนมองดูผู้ตายจมน้ำ เพราะช่วยอะไรไม่ได้ จึงรีบเดินไปบอกประธานชุมชน แจ้งตำรวจ

ตำรวจสันนิษฐานว่า ผู้ตายเกษียณราชการมานานแล้ว อยู่บ้านคงจะเหงา จึงขับรถแอบไปซื้อเรือและตาข่ายดักปลามาที่สระน้ำ เพื่อหาปลาแก้เหงา โดยไม่ให้ใครรู้ แต่เพราะเรือมีลำเล็ก รับน้ำหนักผู้ตายไม่ได้ ทำให้น้ำเข้าเรือจนจมและและพลิกคว่ำ ผู้ตายว่ายน้ำไม่เป็นจึงเสียชีวิต ญาติไม่ติดใจ จึงมอบศพให้ญาตินำไปบำเพ็ญกุศลตามประเพณี ต่อไป

ภาพ / ข่าว : ผู้สื่อข่าวคลิกนิวส์ จ.อุดรธานี